مخزن اسید سولفوریک سازه ای مهندسی شده است که برای ذخیره، حمل و نقل یا مدیریت اسید سولفوریک در فرآیندهای صنعتی طراحی شده است. این مخازن به دلیل خواص خورنده و واکنش پذیری بالای اسید سولفوریک باید با دقت زیادی ساخته شوند تا از نشت، آسیب های محیطی و خطرات ایمنی جلوگیری شود. این مخازن ممکن است به صورت ثابت در کارخانه ها یا به صورت متحرک در کامیون ها استفاده شوند.
مخزن اسید سولفوریک چیست؟
مخزن اسید سولفوریک یک محفظه تخصصی و مقاوم است که برای نگهداری و ذخیره سازی اسید سولفوریک (H₂SO₄)، یکی از قوی ترین و خورنده ترین مواد شیمیایی صنعتی، طراحی شده است. این مخازن به دلیل ماهیت خطرناک و واکنش پذیر اسید سولفوریک، باید از موادی ساخته شوند که در برابر خوردگی، دماهای بالا و فشار مقاوم باشند. رایج ترین مواد مورد استفاده شامل فولاد ضد زنگ، پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) و فایبرگلاس است که هر کدام بسته به غلظت اسید و شرایط محیطی انتخاب می شوند.
مخازن اسید سولفوریک در دو نوع مخازن ذخیره سازی ثابت (برای استفاده در صنایع بزرگ) و مخازن قابل حمل (برای مصارف آزمایشگاهی یا انتقال) تولید می شوند. این مخازن معمولاً مجهز به سیستم های ایمنی پیشرفته مانند تهویه های فشار قوی، شیرهای اطمینان و نشانگرهای سطح هستند تا از نشت، انفجار یا واکنش های شیمیایی غیرمنتظره جلوگیری کنند.
راهنمای انتخاب مخزن اسید سولفوریک
ذخیره ایمن و بلندمدت اسید سولفوریک (H₂SO₄) به دلیل خورندگی شدید، وزن مولکولی بالا و خواص واکنشی خاص آن نیازمند در نظر گرفتن چندین فاکتور مهندسی و استاندارد است. این فاکتورها شامل انتخاب جنس بدنه، طراحی مکانیکی، شرایط دمایی، فشار بخار، سازگاری اتصالات، تهویه و محل نصب است. در ادامه، بر اساس استانداردهای معتبری همچون ASTM D1998، PEI/RP-600، API 650 و FM Global Property Loss Prevention Data Sheets، یک راهنمای تخصصی برای انتخاب مخزن ذخیره اسید سولفوریک ارائه میشود.
تعیین غلظت اسید: نقطه آغاز طراحی
اسید سولفوریک با غلظتهای مختلف رفتاری بسیار متفاوت دارد:
- غلظت 93 تا 98 درصد (بیشترین مصرف صنعتی): چگالی بالا و خورندگی شدید نسبت به رطوبت دارد.
- غلظت زیر 70%: خاصیت خورندگی شدیدتر نسبت به فلزات دارد و باید از تماس با فلزات اجتناب شود.
- بالای 98%: اکسیدکننده قویتر و به شدت آبدوست.
در نتیجه، غلظت اسید نخستین فاکتور تعیینکننده نوع متریال، شکل هندسی و محل نصب مخزن است.
جنس مخزن اسید سولفوریک بر اساس استانداردها
طبق استاندارد ASTM D543، پلیمرهای مهندسی مانند HDPE و PP در مقابل اسید سولفوریک در دمای محیط مقاومت بسیار خوبی دارند، اما در دماهای بالا (بیش از 50 درجه سانتیگراد) خواص مکانیکی خود را از دست میدهند.
طراحی مکانیکی مخزن اسید سولفوریک (مطابق ASTM D1998)
برای ذخیره اسید سولفوریک به صورت ایمن، رعایت موارد زیر الزامی است:
- ضخامت دیواره: باید برای چگالی بالا (تا 1.84g/cm³) طراحی شود.
- شکل هندسی: ترجیحاً عمودی با سقف بسته برای کنترل بخارات.
- پایه و ساپورت: مقاوم در برابر خوردگی و تحمل وزن زیاد (به ازای هر متر مکعب تا 1840 کیلوگرم).
- طراحی ضد نشت: فلنجها و اتصالات باید دارای گسکتهای مقاوم به اسید (مثلاً PTFE) باشند.
- حلقه ضد فشار منفی: برای جلوگیری از لهشدن مخزن هنگام خالی شدن سریع.
ملاحظات ایمنی و تهویه مخازن اسید سولفوریک
- تهویه گازها: بخارات اسید سولفوریک سنگین و خورندهاند؛ نصب ونت مقاوم به اسید با فیلتر بخار ضروری است.
- حوضچه جمعآوری نشتی: مطابق EPA SPCC Guidelines، حجم این حوضچه باید حداقل 110% ظرفیت مخزن باشد.
- نشانگر سطح: ترجیحاً بدون تماس مستقیم با مایع، مثل حسگرهای راداری یا مغناطیسی.
ملاحظات نصب در محل مخزن اسید سولفوریک
- مخزن باید در محیطی با تهویه طبیعی مناسب نصب شود.
- از تابش مستقیم آفتاب و دمای بالا محافظت شود (بهویژه در مخازن پلیاتیلنی).
- استفاده از پالتهای ضدخوردگی یا سکوهای بتنی پوششدار توصیه میشود.
نگهداری و بازرسی دورهای
- بررسی ماهانه وجود ترک، تاببرداشتن یا نشت
- تست اولتراسونیک سالانه برای بررسی ضخامت دیواره (برای FRP یا فلزی)
- بررسی و تعویض دورهای گسکتها و اتصالات
توصیههای نهایی مطابق مقالات علمی و صنعتی
- مخازن دو جداره برای ذخیره بلند مدت در محیطهای حساس به نشت بهترین گزینهاند.
- برای حجمهای بالا (بیش از 20 هزار لیتر)، استفاده از مخازن تقویتشده با فلزات ضداسید یا لاینرهای صنعتی خاص پیشنهاد میشود.
- استانداردهای PEI-RP600 و API 650 Appendix H را برای ذخیره مواد شیمیایی خورنده در مخازن ثابت بهویژه برای طراحیهای فلزی در نظر بگیرید.
کاربردهای مخزن اسید سولفوریک
در زیر خلاصهای از دقیقترین کاربردهای این مخازن ارائه شده است:
- استفادههای مخزن اسید سولفوریک در صنایع شیمیایی و پتروشیمی
- تولید کودهای شیمیایی (مانند سوپر فسفات و سولفات آمونیوم)
- تولید اسیدهای دیگر (نیتریک، هیدروکلریک و فسفریک)
- پالایش نفت (پالایشگاهها برای تصفیه هیدروکربنها و حذف ناخالصیها)
- کاربردهای مخازن اسید سولفوریک در صنایع معدنی و متالورژی
- استخراج مس، روی و اورانیوم (لیچینگ سنگ معدن)
- پالایش آلومینیوم و فولاد (حذف اکسیدها و ناخالصیها)
- استفادههای مخزن اسید سولفوریک در صنایع آب و فاضلاب
- تنظیم pH در تصفیهخانهها
- خنثیسازی پسابهای قلیایی
- کاربردهای مخازن اسید سولفوریک در تولید مواد شیمیایی ویژه
- سنتز مواد منفجره (TNT، نیتروگلیسیرین)
- تولید رنگها، رزینها و الیاف مصنوعی (نایلون، پلیاستر)
- کاربردهای مخزن اسید سولفوریک در صنایع باتری سازی
- تولید باتریهای سرب-اسید (محلول الکترولیت)
- استفادههای مخزن اسید سولفوریک در صنایع غذایی (محدود و کنترل شده)
- تولید شکر (خالصسازی شیره نیشکر و چغندر)
- تنظیم pH در فرآوری برخی مواد غذایی
طراحی مخزن اسید سولفوریک
طراحی مخازن مزبور باید به گونه ای باشد که علاوه بر مقاومت در برابر خوردگی، توان تحمل شرایط محیطی مختلف را نیز داشته باشد. انتخاب مواد مناسب، رعایت اصول مهندسی و الزامات زیست محیطی و اتخاذ تدابیر لازم برای پیشگیری از نشت یا حوادث، از جمله عواملی هستند که در طراحی و ساخت این مخازن مدنظر قرار می گیرند. علاوه بر این، سیستم های جانبی مانند تهویه مناسب، عایقکاری و تجهیزات پایش و کنترل، نقش مهمی در ایمن سازی فرآیند ذخیره سازی و انتقال این ماده ایفا می کنند.
در ادامه به ویژگی های تکمیلی این مخازن اسید میپردازیم:
- مخزن باید تحمل فشار و وزن اسید سولفوریک را داشته باشد. به دلیل چگالی بالای اسید سولفوریک، طراحی مکانیکی باید برای جلوگیری از تغییر شکل یا شکستگی مناسب باشد.
- طراحی مخزن باید به گونه ای باشد که از نشت اسید جلوگیری کند، زیرا حتی مقدار کمی نشت می تواند خطرات جدی ایجاد کند. سیستم های آب بندی پیشرفته و طراحی دقیق اتصالات ضروری است.
- اسید سولفوریک در دماهای مختلف رفتار متفاوتی دارد و ممکن است در دماهای بالا خورندگی بیشتری نشان دهد. مخزن باید برای مقاومت در برابر تغییرات دما، به ویژه در فرآیندهای صنعتی، طراحی شود.
- برای جلوگیری از تجمع گازها یا بخارات اسید سولفوریک که می توانند خطرناک باشند وجود سیستم تهویه مناسب ضروری است.
- مخزنِ اسید سولفوریک باید توانایی تحمل ضربه ها یا لرزش های ناشی از محیط را داشته باشد، به ویژه در مخازن متحرک که در حمل و نقل استفاده می شوند.
- مواد و طراحی باید به گونه ای انتخاب شوند که مخزن طول عمر بالایی داشته و نیاز به تعمیرات مکرر نداشته باشد.
- مخزن باید به گونه ای طراحی شود که در صورت بروز حادثه، آسیب به محیط زیست را به حداقل برساند.
انواع مخازن اسید سولفوریک
مخازن ذخیره و حمل اسید سولفوریک بر اساس جنس ساخت، ویژگیهای فنی و شرایط بهرهبرداری به انواع مختلف تقسیم میشوند. انتخاب مناسبترین جنس مخزن اسید سولفوریک به عوامل متعددی مانند غلظت اسید، دمای عملیاتی، فشار کاری و الزامات ایمنی وابسته است. در ادامه، یک مرور فنی بر متداولترین مواد سازنده مخازن اسید سولفوریک ارائه شده است.
جنس مخزن | کاربرد مناسب (غلظت و دما) | مزایا برجسته | محدودیتها / توجهات فنی |
---|---|---|---|
فولاد کربنی | غلظت ≥93%، دمای محیط تا حدود 38 درجه سانتیگراد | مقاومت مکانیکی بالا، اقتصادی برای مخازن بزرگ صنعتی | خورندگی در غلظتهای پایینتر، تولید گاز هیدروژن و سولفات آهن |
استنلس استیل (304L / 316L) | کاربرد در طیف وسیع غلظتها در صنایع حساس؛ 304L برای دمای محیط و غلظتهای متوسط، 316L مقاومتر در محیطهای کلریدی | مقاومت شیمیایی خوب، طول عمر بالا، نیاز کم به تعمیرات | هزینه بالا، حساسیت برخی گریدها به اسید سولفوریک غلیظ در دمای بالا |
استنلس استیل آلیاژی (904L / Alloy 20) | مناسب برای اسید سولفوریک غلیظ (تا 99%) حتی در دماهای بالا | مقاومت بسیار بالا به خوردگی، پایداری مکانیکی عالی | بسیار گران، معمولاً در واحدهای پتروشیمی یا شرایط بحرانی استفاده میشود |
HDPE (پلیاتیلن سنگین) | تا غلظت بالا، دمای ≤54 درجه سانتیگراد با چگالی ≥1.9 | ضد خوردگی، سبک، مقرونبهصرفه | حساس به دماهای بالاتر، نیاز به انتخاب گرید مناسب |
FRP (کامپوزیت فایبرگلاس) | غلظت ≤80%، دما تا 50 درجه سانتیگراد | سبک، مقاوم در برابر خوردگی در غلظتهای متوسط | رزینها در برابر اسید قوی و دمای بالا آسیبپذیرند |
پلیپروپیلن (PP) | غلظتهای مختلف، مناسب تا دمای 100 درجه سانتیگراد | مقاومت حرارتی بالا، سبک، ساخت آسان | در برخی محیطها مقاومت شیمیایی کمتر از PE |
مخازن دو جداره با لاینر پلیمری | ترکیب هر جنس با پوشش داخلی مقاوم شیمیایی | ترکیب استحکام مکانیکی و مقاومت شیمیایی بالا | پیچیدگی ساخت، نیاز به نگهداری تخصصی لاینر |
آلیاژهای ویژه (Hastelloy / Monel) | شرایط فشار و دمای بالا، اسید غلیظ | مقاومت شیمیایی و مکانیکی ممتاز | هزینه بسیار بالا، مناسب شرایط خاص صنعتی |
نکات کلیدی فنی جنس مخزن اسید سولفوریک
- HDPE فقط در صورتی برای اسید سولفوریک مناسب است که از گرید با تراکم بالا (چگالی ≥ 1.9) استفاده شود و دما زیر 54 درجه سانتیگراد باشد.
- مخزن فایبرگلاس تنها برای غلظت ≤ 80% توصیه میشود و در دما یا غلظت بالاتر آسیبپذیر است.
- مخزن پلی پروپیلن (PP) با نقطه ذوب 160–171 درجه سانتیگراد برای دماهای بالا بسیار مناسبتر از مخزن پلی اتیلن است، هرچند در برخی محیطهای شیمیایی PE برتری دارد.
- استیل 904L و Alloy 20 در برابر اسید سولفوریک غلیظ در دمای بالا بهترین عملکرد را دارند، ولی هزینه بالایی دارند.
استانداردهای مخازن اسید سولفوریک
مخزن اسید سولفوریک یکی از حساس ترین تجهیزات ذخیره سازی در صنایع شیمیایی است که طراحی، ساخت، بهره برداری و نگهداری آن باید به طور کامل منطبق بر استانداردهای بین المللی و الزامات قانونی انجام شود. هدف این استانداردها کاهش خطرات ایمنی، پیشگیری از نشت، افزایش طول عمر تجهیزات و حفاظت از محیط زیست است.
استانداردهای طراحی و کدهای ساخت
- ASME Section VIII – برای مخازن تحت فشار که در شرایط خاص (حمل و نقل یا دمای بالا) استفاده می شوند. این کد الزامات مربوط به مقاومت مکانیکی، ضخامت بدنه، تحمل تنش حرارتی و انتخاب آلیاژ مناسب را مشخص می کند.
- API 650 – اگرچه برای مخازن نفتی تدوین شده، اما به دلیل پوشش طراحی مخازن جوی و کم فشار، در پروژه های ذخیره سازی اسید سولفوریک نیز کاربرد دارد.
- EN 14015 – استاندارد اروپایی برای طراحی، ساخت و بازرسی مخازن فلزی جوشکاری شده که قابلیت انطباق با شرایط خورنده اسید سولفوریک را دارد.
توضیح درباره انتخاب جنس بدنه و مقاومت شیمیایی در راهنمای انتخاب مخزن اسید آورده شده است.
استانداردهای مواد و انتخاب متریال
- ASTM A240 – فولاد ضدزنگ مقاوم به خوردگی.
- ASTM A516 – فولاد کربنی با مقاومت بالا برای کاربردهای خاص.
- ASTM D1998 – الزامات مخازن پلاستیکی تقویت شده (FRP یا پلی اتیلن صنعتی).
- NACE MR0175/ISO 15156 – انتخاب آلیاژها و مواد مقاوم به خوردگی در محیط های اسیدی.
الزامات ایمنی و محیط زیست
- OSHA – مقررات ایمنی کار برای نصب و بهره برداری مخازن اسید سولفوریک، شامل سیستم های تهویه، شیرهای اطمینان، تجهیزات حفاظت فردی و علائم هشداردهنده.
- EPA – الزامات پیشگیری از نشت، شامل طراحی دو جداره و سیستم های جمع آوری پساب در صورت شکست بدنه.
- NFPA 30 – دستورالعمل های پیشگیری از خطر آتش سوزی یا انفجار در مجاورت مایعات شیمیایی.
جوشکاری و کنترل کیفیت ساخت
- AWS D1.1 – استاندارد جوشکاری سازه های فولادی برای اطمینان از کیفیت اتصالات در برابر خوردگی و فشار.
- API 653 – برای تعمیرات، تغییرات و بازرسی های دوره ای مخازن ذخیره.
بازرسی، تست و پایش دوره ای
- آزمون های غیرمخرب (NDT) شامل اولتراسونیک، تست فشار و نشتی برای ارزیابی سلامت بدنه.
- پایش دوره ای وضعیت پوشش داخلی بر اساس NACE SP0394 و تعویض یا ترمیم در صورت کاهش کارایی.
الزامات نصب و بهره برداری
- ANSI/ISA – طراحی و نصب سیستم های ایمنی، پایش بخارات، تهویه و کنترل اضطراری.
- فاصله گذاری ایمن از سایر تجهیزات و مسیرهای تردد، مطابق مقررات HSE.
- رعایت دستورالعمل های حمل ونقل مطابق با مقررات DOT برای مخازن متحرک و تانکرها.
پوشش ها و لاینینگ مقاوم
- استفاده از پوشش های لاستیکی، اپوکسی یا پلی اتیلن با چسبندگی بالا به سطح فلزی.
- ارزیابی چسبندگی و مقاومت شیمیایی پیش از بهره برداری اولیه.
رعایت استانداردهای فوق نه تنها عمر مفید مخزن اسید سولفوریک را افزایش می دهد، بلکه ریسک های ایمنی و زیست محیطی را به حداقل می رساند.
حجم مخزن اسید سولفوریک
حجم مخزن ذخیره سازی باید بر اساس نیازهای عملیاتی و ایمنی تعیین شود. استانداردهای عمومی برای انتخاب حجم به شرح زیر است:
- حجم مخزن باید بتواند حداقل نیازهای چند روز یا یک هفته کاری را پوشش دهد. برای صنایع بزرگ مانند پالایشگاه ها یا کارخانه های شیمیایی، مخازن معمولاً بین 10,000 تا 50,000 گالن (40,000 تا 200,000 لیتر) ظرفیت دارند.
- در صورت تأخیر در تأمین یا حمل و نقل، مخزن باید بتواند ذخیره کافی برای ادامه تولید را فراهم کند.
- حجم مخزن باید با ظرفیت تانکرهای حمل و نقل (که معمولاً 5,000 تا 25,000 لیتر است) سازگار باشد تا انتقال بهینه صورت گیرد و از هزینه های اضافی جلوگیری شود.
- برخی استانداردها توصیه می کنند که حجم مخزن باید حدود 20 تا 30 درصد بیشتر از نیاز واقعی باشد تا در شرایط اضطراری یا نشت احتمالی، ظرفیت اضافی وجود داشته باشد.
الزامات نصب مخزن اسید سولفوریک
- طبق استانداردهای ایمنی، مخازن اسید سولفوریک باید در فاصله مشخصی از ساختمان ها، تجهیزات حساس و خطوط برق قرار بگیرند. این فاصله معمولاً 15 تا 30 متر برای مخازن بزرگ توصیه می شود.
- به دلیل خطرات ناشی از بخارات اسید سولفوریک، ذخیره سازی اغلب در فضای باز و در محیط های دارای تهویه طبیعی انجام می شود.
- کف محوطه باید به سیستم های مهار نشت مجهز باشد تا از انتشار اسید به محیط جلوگیری شود. این سیستم ها شامل دیواره های بتنی یا حوضچه های ثانویه هستند که حداقل 110% ظرفیت مخزن را پوشش دهند.
- مخزنِ اسید سولفوریک باید در دمای کنترل شده نصب شود. دما نباید از 60 درجه سانتیگراد بیشتر شود، زیرا دماهای بالا می توانند سرعت خوردگی و تبخیر را افزایش دهند.
- مخازن معمولاً در فشار اتمسفری طراحی می شوند، مگر اینکه فرایند خاصی به فشار بالا نیاز داشته باشد.
برای ساخت مخازنِ اسید سولفوریک بزرگ، تجهیزات جانبی ضروری شامل موارد زیر است:
- سیستم مهار نشت: حوضچه های مقاوم در برابر اسید با ظرفیت بالاتر از حجم کل مخزن.
- سیستم خنک کننده یا گرم کننده: برای حفظ دمای مناسب اسید در مخازن حجیم.
- سیستم های پایش و هشدار: سنسورهای سطح، فشار و دما برای کنترل شرایط داخلی مخزن.
قیمت مخزن اسید سولفوریک
قیمت مخزن اسید سولفوریک به عوامل مختلفی از جمله جنس مخزن، ظرفیت (حجم)، غلظت اسید و شرایط کاری (دمای محیط و فشار) بستگی دارد.
- پلی پروپیلن برای غلظتهای پایین و دمای متوسط استفاده میشود. قیمت آن به گران از پلی اتیلنهاست و معمولاً برای مخازن کوچک و متوسط کاربرد دارد. در دماب بالاتر از 60 درجه سانتیگراد اجبارا باید از این پلیمر برای ذخیره سازی اسید سولفوریک استفاده کرد.
- پلی اتیلن با چگالی بالا در مقابل اسید سولفوریک مقاومتر از PP بوده و برای غلظتهای بالاتر کاربرد دارد. علیرغم کارایی بالاتر قیمت آن از PP کمتر است لیکن در دمای بالاتر از 50 درجه سانتیگراد پاسخگو نخواهد بود.
- فایبرگلاس تقویت شده (FRP) مناسب برای غلظتهای بالا و شرایط سخت؛ هزینه آن به دلیل پیچیدگی ساخت بالاتر است.
- مخازن استنلس استیل گران ترین گزینه برای اسیدهای با غلظت بسیار بالا و دمای زیاد است.
- مخازن کوچک (500-1000 لیتر) قیمتشان از 30.000.000 تا 60.000.000 تومان بسته به جنس و کیفیت متغیر است.
- مخازنِ اسید سولفوریک بزرگ از 5000 لیتر قیمت از 100.000.000 آغاز و تا چندین میلیارد تومان ادامه دارد. مخازن نگهداری بسیار بزرگ با ظرفیتهای بیشتر از 200 تن که در کارخانه های تولید این اسید عموما یک پوشش داخلی از سرامیک با لعاب خیلی خاص دارند و سازه آنها عمومی بتنی است.
وجود تجهیزات اضافی مانند شیرآلات مقاوم، سیستم تهویه و لایههای محافظ قیمت را افزایش میدهد و قیمت مواد اولیه و شرایط بازار نیز متغیر بوده و بر روی قیمت مخزن اسید سولفوریک تاثیرگذار است.
مطلوبی –
علائم فرسودگی مخزن اسید سولفوریک چیست؟
naab zist –
علائم فرسودگی مخزن اسید سولفوریک به دلیل ماهیت خورنده این ماده شیمیایی بسیار مهم است. شناسایی به موقع این علائم می تواند از نشت، خرابی و خطرات جدی جلوگیری کند. در زیر مهم ترین علائم فرسودگی مخزن اسید سولفوریک آورده شده است:
۱. ترک های کوچک یا بزرگ روی سطح خارجی یا داخلی مخزن نشان دهنده شروع فرسودگی است. این ترک ها ممکن است در اثر فشار، ضربه یا خوردگی شیمیایی ایجاد شوند.
۲. تغییر رنگ در سطح داخلی یا خارجی مخزن (به ویژه در مخازن پلی اتیلن یا فولادی) می تواند نشان دهنده واکنش شیمیایی یا خوردگی باشد همچنین لکه های زنگ زده در مخازن فلزی نیز از علائم فرسودگی است.
۳. مشاهده هرگونه نشت یا خیس شدگی در اطراف مخزن نشان دهنده آسیب به بدنه یا اتصالات مخزن است. این مشکل می تواند به دلیل ترک ها، سوراخ های کوچک یا خرابی واشرها و اتصالات ایجاد شود.
۴. تغییر شکل فیزیکی مخزن (مانند برآمدگی یا فرورفتگی) ممکن است نشان دهنده ضعف ساختاری یا فشار بیش از حد باشد؛ این مشکل به ویژه در مخازن پلاستیکی یا کامپوزیتی رایج است.
۵. اتصالات، شیرها و دریچه های مخزن ممکن است در اثر تماس با اسید سولفوریک دچار خوردگی یا فرسودگی شوند. اگر اتصالات شل شده اند یا نشتی دارند، این یک علامت هشداردهنده است.
۶. در مخازن فلزی، خوردگی شیمیایی می تواند باعث کاهش ضخامت دیواره ها شود؛ این مشکل را می توان با اندازه گیری دوره ای ضخامت دیواره ها تشخیص داد.
۷. تجمع رسوبات یا مواد خارجی در کف یا دیواره های مخزن می تواند نشان دهنده واکنش شیمیایی یا تخریب مواد مخزن باشد.
۸. اگر بوی تند اسید سولفوریک یا گازهای ناشی از آن در اطراف مخزن احساس شود، ممکن است نشان دهنده نشت یا خرابی مخزن باشد.
اقدامات پیشگیرانه:
بازرسی دوره ای مخزن برای شناسایی علائم فرسودگی.
استفاده از مواد مقاوم در برابر خوردگی (مانند فولاد ضد زنگ یا پلی اتیلن با کیفیت بالا).
تعویض به موقع مخازنی که علائم فرسودگی شدید دارند.
فرهادی –
چگونه اسید سولفوریک را به مخزن منتقل کنیم؟
naab zist –
انتقال اسید سولفوریک به مخزن باید با دقت و رعایت اصول ایمنی انجام شود. در زیر مراحل کلی برای این کار آورده شده است:
• از لباس های محافظ (مانند دستکش مقاوم در برابر اسید، عینک ایمنی، ماسک و روپوش آزمایشگاهی) استفاده کنید.
• تجهیزات اطفاء حریق و شستشوی چشم در دسترس باشد.
• مطمئن شوید مخزن مناسب برای ذخیره اسید سولفوریک است (مقاوم در برابر خوردگی).
• مخزن باید کاملاً تمیز و خشک باشد.
• از پمپ ها یا سیستم های انتقال مناسب استفاده کنید.
• اگر انتقال به صورت دستی انجام می شود، از قیف ها و لوله های مقاوم در برابر اسید استفاده کنید.
• انتقال باید به آرامی و با دقت انجام شود تا از پاشیدن اسید جلوگیری شود.
• در صورت انتقال حجم زیاد، دما و فشار باید کنترل شود تا از واکنش های خطرناک جلوگیری شود.
• درب مخزن را محکم ببندید.
• برچسب های هشدار دهنده روی مخزن نصب کنید.
• محل انتقال را تمیز کنید.
• ضایعات اسید سولفوریک باید مطابق با قوانین محیط زیستی دفع شوند.
نکات ایمنی:
• هرگز آب را به اسید سولفوریک اضافه نکنید، همیشه اسید را به آب اضافه کنید.
• در صورت تماس با پوست یا چشم، بلافاصله با آب فراوان شستشو دهید و به پزشک مراجعه کنید.