سختی گیر

سختی گیر (Water Softener) دستگاهی است که برای کاهش سختی آب مورد استفاده قرار می گیرد. سختی آب عمدتاً ناشی از وجود املاح معدنی مانند کلسیم و منیزیم است که می تواند باعث ایجاد رسوب در لوله‌ها، تجهیزات گرمایشی و سیستم‌های آبی شود. استفاده از سختی گیر نه تنها عمر مفید تجهیزات را افزایش می‌دهد، بلکه کیفیت آب را نیز بهبود می‌بخشد.

استفاده از سختی گیر نه تنها یک راه‌حل مقرون به صرفه برای مقابله با مشکلات ناشی از سختی آب است، بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک می‌کند زیرا با کاهش مصرف مواد شوینده و انرژی، گامی موثر در جهت توسعه پایدار برمی‌دارید.

سختی گیر چیست؟

دستگاه سختی گیر یک سیستم تصفیه آب است که برای کاهش یا حذف سختی آب به کار می رود. سختی آب ناشی از وجود یون های کلسیم (Ca²⁺) و منیزیم (Mg²⁺) و در برخی موارد سایر یون های فلزی مانند آهن (Fe²⁺) و منگنز (Mn²⁺) است. این یون ها به دلیل تمایل به تشکیل رسوبات کربناتی و سولفاتی، باعث مشکلاتی مانند گرفتگی لوله ها، کاهش بازدهی تجهیزات حرارتی، افت راندمان سیستم های صنعتی، ایجاد لکه های سفید روی ظروف و سطوح، و افزایش مصرف مواد شوینده می شوند.

دستگاه سختی گیر با استفاده از روش های مختلفی این یون های مزاحم را حذف یا تغییر ماهیت داده و از ایجاد مشکلات ناشی از سختی آب جلوگیری می کند.

سختی گیری به مفهوم حذف یونهایی است که باعث ایجاد رسوب درون لوله‌ها و دستگاه‌ها میشوند؛ رسوباتی که دقت، کارایی ماشین آلات و تبادل حرارتی آنها را کاهش داده و باعث افزایش پرت انرژی می گردد. سختی گیرها بسته به مکانیزمی که درون آنها بمنظور جداسازی یون‌های منیزیم و کلسیم از آب استفاده می شود به مدل‌های رزینی، مغناطیسی، الکترونیکی، دوزینگ فسفات، شیمیایی ته نشین کننده و شیمیایی غیر ته نشین کننده و بر اساس نوع شیری که روی آنها بسته میشود به مدلهای اتوماتیک و دستی تقسیم بندی می شوند. همچنین به لحاظ نوع جنس بدنه به 2 نوع فلزی و فایبرگلاس تقسیم بندی می شوند.

مزایای سختی گیر

• کاهش رسوبات کلسیم و منیزیم در لوله‌ها و تجهیزات.
• جلوگیری از خرابی زودرس دستگاه‌های گرمایشی و لوله کشی.
• بهبود کارایی سیستم‌های گرمایشی با کاهش رسوب.
• کاهش نیاز به تعمیرات و تعویض قطعات.
• افزایش کارایی شوینده‌ها و صابون‌ها.
• کاهش خشکی پوست و مو ناشی از آب سخت.
• احتیاج به مقدار کمتر شوینده برای شستشو.
• بهبود کیفیت آب برای مصارف خانگی.
• کاهش لکه‌های سفید روی ظروف و سطوح.
• جلوگیری از سفت شدن پارچه‌ها در اثر آب سخت.
• حذف طعم و بوی نا خوشایند ناشی از مواد معدنی.
• کاهش احتمال انسداد لوله‌ها به دلیل رسوب.
• بهبود عملکرد دیگ‌های بخار و مبدل‌های حرارتی.
• کاهش زمان لازم برای تمیز کردن رسوبات و لکه‌ها.

کاربردهای سختی گیر

• صنایع انرژی و نیروگاه ها: جلوگیری از رسوب در بویلرها، توربین ها، چیلرها، و مبدل های حرارتی برای افزایش بازدهی و کاهش مصرف انرژی.
• صنایع غذایی و نوشیدنی: تأمین آب باکیفیت برای تولید محصولات استاندارد در کارخانه های لبنیات، نوشیدنی، کنسرو، صنایع قند و شکر، تولید یخ و فرآوری مواد غذایی.
• صنایع داروسازی و پزشکی: تولید آب با سختی نزدیک به صفر برای استفاده در تولید دارو، سرم سازی، دیالیز، تجهیزات پزشکی، و استریل سازی ابزار جراحی.
• صنایع پتروشیمی و پالایشگاه ها: جلوگیری از تشکیل رسوب و خوردگی در خطوط انتقال و تجهیزات فرآیندی مانند برج های تقطیر و راکتورهای شیمیایی.
• استخرها و مجموعه های تفریحی: کاهش رسوبات آهکی، جلوگیری از رشد جلبک، افزایش عمر فیلترها و بهبود کیفیت آب در استخرهای شنا، جکوزی ها و پارک های آبی.
• صنایع کشاورزی و گلخانه ها: جلوگیری از گرفتگی نازل های آبیاری قطره ای، کاهش مصرف کودهای شیمیایی، بهبود رشد گیاهان و افزایش کیفیت محصولات کشاورزی.
• صنایع نساجی، چرم سازی و رنگرزی: بهبود کیفیت رنگ و کاهش تلفات مواد شیمیایی در فرآیندهای رنگرزی، پارچه بافی و دباغی چرم.
• کارخانه های تولید کاغذ و مقوا: جلوگیری از رسوب در دیگ های بخار، بهبود کیفیت پالپ و افزایش دوام تجهیزات تولیدی.
• شست و شوی صنعتی و کارواش ها: کاهش مصرف مواد شوینده، جلوگیری از ایجاد لکه های سفید بر روی سطوح، و افزایش طول عمر تجهیزات شست و شو.
• ساختمان ها و تأسیسات خانگی: محافظت از لوله کشی، پکیج، آبگرمکن، کولرهای آبی، ماشین لباسشویی و ظرفشویی در برابر رسوبات سختی آب.
• صنایع فلزکاری و ریخته گری: جلوگیری از ایجاد رسوبات در قالب های ریخته گری و بهبود فرآیندهای خنک کاری فلزات.
• صنایع تولید شیشه و کریستال: افزایش شفافیت محصولات و جلوگیری از ایجاد رسوبات روی سطوح شیشه ای.
• صنایع تولید مواد شوینده و آرایشی-بهداشتی: بهبود کیفیت محصولات و کاهش مشکلات ناشی از سختی آب در ترکیبات شیمیایی.
• صنایع هتلداری، رستوران ها و کافی شاپ ها: افزایش کیفیت آب مصرفی در تهیه نوشیدنی ها، جلوگیری از ایجاد رسوبات در دستگاه های قهوه ساز و بهبود عملکرد تجهیزات گرمایشی.
• صنایع تولید بتن و مصالح ساختمانی: بهبود کیفیت بتن و جلوگیری از واکنش های نامطلوب با مواد معدنی موجود در آب سخت.
• صنایع پلاستیک و لاستیک سازی: تأمین آب نرم برای خنک کاری قالب های تزریقی و جلوگیری از انسداد مجاری خنک کننده.
• آزمایشگاه های تحقیقاتی و مراکز علمی: استفاده از آب نرم برای آزمایش های دقیق شیمیایی و بیولوژیکی.
• صنایع تولید تجهیزات پزشکی و دندانپزشکی: جلوگیری از رسوبات در تجهیزات اتوکلاو، یونیت های دندانپزشکی و سایر دستگاه های حساس.
• سردخانه ها و سیستم های تبرید: جلوگیری از رسوب در کندانسورها و مبدل های حرارتی برای افزایش راندمان سیستم های سرمایشی.
• صنایع هوافضا و خودروسازی: تأمین آب باکیفیت برای خطوط تولید و جلوگیری از رسوبات در سیستم های خنک کننده و رنگ آمیزی خودرو.
• بیمارستان ها و مراکز درمانی: تأمین آب نرم برای دیالیز بیماران کلیوی، تجهیزات استریل سازی و استفاده در دستگاه های گرمایشی و سرمایشی بیمارستانی.

محاسبه ظرفیت سختی گیر

ظرفیت سختی گیر بسته به نوع تکنولوژی آن متفاوت است.

• برای مدلهای مغناطیسی و الکترونیکی، ظرفیت بر اساس دبی و سایز لوله تعیین می شود.
• برای سختی گیرهای اسمز معکوس (RO)، ظرفیت بر اساس دبی آب (GPD) و سختی ورودی (ppm) محاسبه می شود.
• برای سیستم های شیمیایی، مقدار ماده ضد رسوب تزریقی بر اساس دبی و سختی آب تعیین می شود.
• انتخاب سختی گیر مناسب نیاز به بررسی دقیق دبی آب، میزان سختی و راندمان دستگاه دارد.

دستگاه های سختی گیر برای حذف یون های سختی زا مانند کلسیم (Ca) و منیزیم (Mg) از آب طراحی شده اند. محاسبه ظرفیت این دستگاه ها بسته به نوع روش (الکترونیکی، مغناطیسی، اسمز معکوس، شیمیایی) متفاوت است و معمولاً بر اساس دبی آب، میزان سختی ورودی و عملکرد دستگاه انجام می شود. فرمول کلی محاسبه ظرفیت سختی گیر عبارت است از: C = Q × H × T

که در آن:

• C = ظرفیت سختی گیر بر حسب میلی‌گرم یا کیلوگرم کربنات کلسیم (CaCO₃)
• Q = دبی آب موردنیاز (لیتر بر دقیقه، مترمکعب بر ساعت)
• H = سختی آب ورودی (ppm یا mg/L کربنات کلسیم)
• T = زمان عملکرد دستگاه بین دو دوره سرویس (ساعت)

روش های محاسبه ظرفیت بر اساس نوع سختی گیر

• سختی گیرهای فیزیکی (الکترونیکی و مغناطیسی): C = Q

مثال: اگر دبی آب 10 مترمکعب بر ساعت باشد، دستگاه سختی گیر مغناطیسی مناسب باید توان پوشش این مقدار دبی را داشته باشد.

• سختی گیرهای اسمز معکوس (RO): C = Q × H × 0.00144

مثال: اگر دبی 5000GPD و سختی 300ppm باشد طبق فرمول بالا خواهیم داشت:

C = 5000 × 300 × 0.00144 = 2160 گرین = 2160 گرین سختی در روز

• سختی گیرهای شیمیایی (تزریق مواد ضد رسوب): C = Q × H × D

مثال: اگر دبی آب 20 مترمکعب در ساعت و سختی 400ppm باشد و دوز تزریق ماده ضد رسوب 5ppm باشد:
C = 20 × 400 × 5 = 40,000 میلی گرم در ساعت = 40 گرم در ساعت

انواع سختی گیر

دستگاه‌های سختی گیر آب در انواع مختلفی طراحی و تولید میشوند که هر کدام با توجه به نیازهای خاص کاربران و شرایط محیطی، کاربردهای متفاوتی دارند. در ادامه به معرفی و توضیح کوتاه انواع آنها میپردازیم:

سختی گیر رزینی

رایجترین نوع دستگاه سختی گیر است که در آن آب سخت از بستری از رزین‌های تبادل یونی عبور میکند. رزین‌ها یون‌های کلسیم و منیزیم را جذب کرده و به جای آنها یون‌های سدیم یا پتاسیم آزاد میکنند. پس از اشباع رزین، فرآیند احیا با استفاده از آب نمک انجام میشود تا رزین مجدداً فعال گردد. این نوع سیستم رسوب گیر برای مصارف خانگی، صنعتی و تجاری مناسب است و در دو مدل فلزی و فایبرگلاس تولید میشود که در ادامه برسی میکنیم:

• سختی گیر فلزی: در مکان‌هایی با دمای بالا مورد استفاده قرار گرفته و در تولید آن از ورق ST37 با ضخامت‌های مختلف یا استیل 304 و 316 ساخته می شود. در محیط‌هایی که حرارت بالا در مجاورت دستگاه‌هایی مانند بویلرها وجود دارد، استفاده از سختی گیر بدنه FRP ممکن نیست و به همین دلیل، مدل‌های فلزی گزینه مناسبی محسوب می شوند.
• سختی گیر فایبرگلاس: یکی از انواع متداول رسوب‌گیرهای رزینی است که به دلیل ساختار مقاوم و سبک، در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می گیرد. بدنه اصلی این دستگاه‌ها معمولاً از مخزن فایبرگلاس مقاوم در برابر خوردگی ساخته می شوند که باعث می شود در برابر عوامل شیمیایی و فیزیکی محیط‌های مختلف مقاوم باشند.

سختی گیر مغناطیسی

این دستگاه‌ها با استفاده از میدان مغناطیسی، ساختار یون‌های کلسیم و منیزیم را تغییر میدهند و از تشکیل رسوب جلوگیری میکنند. این روش بدون نیاز به مواد شیمیایی یا نمک عمل میکند و معمولاً برای سیستم‌های کوچک و محدود استفاده میشود. با این حال، اثر بخشی آن در مقایسه با سختی گیرهای رزینی کمتر است.

سختی گیر الکترونیکی

در این نوع، امواج الکترونیکی به آب اعمال میشوند تا از تشکیل رسوب جلوگیری کنند. این روش نیز مانند سختی گیر مغناطیسی، نیاز به مواد شیمیایی ندارد و بیشتر برای جلوگیری از رسوب در لوله‌ها و تجهیزات استفاده میشود. این دستگاه‌ها معمولاً برای مصارف کوچک و خانگی مناسب هستند.

سختی گیر اسمز معکوس

این سیستم با استفاده از فیلترهای ممبران، نه تنها یونهای کلسیم و منیزیم، بلکه سایر ناخالصی‌های آب را نیز حذف میکند. این روش برای مصارفی که به آب بسیار خالص نیاز دارند، مانند صنایع داروسازی و الکترونیک، مناسب است. با این حال، هزینه نگهداری و مصرف انرژی آن نسبت به سایر روش‌ها بیشتر است.

سختی گیر نانو فیلتراسیون

نانوفیلتراسیون مشابه به اسمز معکوس عمل می کند، اما در این سیستم‌ها از غشاهایی با حفره‌های بزرگتر استفاده می شود که امکان عبور برخی از یون‌ها و مولکول‌ها را می دهد. در این نوع سختی گیر، بیشتر یون‌های کلسیم و منیزیم حذف می شوند، اما برخی از مواد مفید مانند سدیم و پتاسیم به آب اجازه عبور دارند. این سیستم برای حذف بیشتر ناخالصی‌ها از آب و کاهش سختی آن به کار می رود و می تواند در مصارفی مانند تصفیه آب شرب و صنعتی استفاده شود.

سختی گیر شیمیایی

در این مدل، از مواد شیمیایی مانند پلی فسفات‌ها برای جلوگیری از تشکیل رسوب استفاده میشود. این مواد با اتصال به یون‌های کلسیم و منیزیم، از رسوب آنها جلوگیری میکنند. این نوع سختی گیر معمولاً در سیستم‌های کوچک و موقت استفاده میشود.

سختی گیر دوبلکس

در شرایطی که نیاز است سیستم تصفیه آب بمنظور حذف کلسیم و منیزیم به صورت پیوسته کار کند، می بایست از سختی گیر دوبلکس استفاده شود. این مدل دارای دو مخزن، دو شیر کنترلی، یک تانک نمک، شاسی بسیار قوی می باشد که با لوله کشی خاصی بهم متصل شده اند.

نحوه عملکرد این مدل دستگاه رسوب گیر اینگونه است که در فواصل زمانی که یک دستگاه وارد مرحله بکواش می شود، سختی گیر دوم وارد مدار میشود و نسبت به انجام عملیات تصفیه اقدام می نماید. در کارخانه‌های تولید آب میوه و نوشیدنی‌ها از این مدل استفاده می شود که در واحد زمان آب زیادی قرار است تصفیه و در اختیار واحد تولید قرار گیرد.

سختی گیر موتورخانه

سر راه بویلرها، منابع کویل دار و تمامی تاسیساتی که درون موتورخانه در حال کار هستند بسته میشود و باعث رسوب گیری آب و جلوگیری از گرفتن آهک درون لوله‌های تاسیسات موتورخانه میشود. استفاده از دستگاه حذف آهک در موتورخانه علاوه بر بالا بردن راندمان کاری، سبب افزایش عمر کلیه تاسیسات ما اعم از:

• دیگ آبگرم
• دیگ بخار
• منبع کویل دار
• منبع دوجداره آبگرم
• چیلر
• برج خنک کننده
• سایر تاسیسات موجود

خواهد شد. بهترین محل برای این نصب سختی گیر در مسیر انشعاب اصلی آب موتور خانه می‌باشد که تمامی تجهیزات درون موتورخانه از مزیت حذف املاح آب بهره مند شوند. در این موتورخانه‌ها باید مسیر آب خوراکی و تاسیساتی از یکدیگر منفک شود. در مواردی که سختی گیر در مسیر سیستمی قرار می‌گیرد که آب آشامیدنی نیز از آن مسیر تغذیه خواهد کرد ما از رزینهای کاتیونی C100-e استفاده خواهیم کرد.

سختی گیر چیلر

برای تامین آب جبرانی دستگاه های خنک کاری و تهویه مطبوع حتما باید از سختی گیر استفاده نمائید؛ اگر آب جبرانی دارای آهک باشد یعنی سختی گیری نشده باشد سبب رسوب گذاری در قست کندانسور چیلر میشود و انتقال حرارت بین گاز فریون و آب به حداقل می رسد. نتیجه این عمل کاهش چشم گیر بازده چیلر شده و سرمای ارسال شده به دستگاه‌های هواساز به تبع آن کاهش پیدا خواهد کرد.

سختی گیر چیلر عملا قبل از ورود آب به منبع انبساط نصب میشود تا آب جبرانی چیلر، بویلر و سایر دستگاهها را تامین کند. با توجه به اینکه چیلر دارای پرتی آب می‌باشد همواره ظرفیت دستگاه را بر اساس مقدار پرتی آب چیلر که همواره 4 درصد دبی کل مصرفی چیلر می‌باشد و سختی کل را بر این مبنا محاسبه می‌کنند.

توصیه می‌شود قبل از ورود آب به داخل دستگاه مواد معلق در آب توسط دستگاه فیلتر شنی جدا شده و برای کاهش املاح فلزات سنگین تدابیر لازم بکار گرفته شود.

مکانیزم عملکرد سختی گیر

دستگاه سختی گیر وظیفه کاهش یا حذف سختی آب را بر عهده دارد که ناشی از یون های کلسیم (Ca²⁺) و منیزیم (Mg²⁺) است. این یون ها به دلیل خاصیت رسوب گذاری، باعث تشکیل لایه های سخت در لوله ها، تجهیزات صنعتی و سیستم های گرمایشی و سرمایشی می شوند. دستگاه سختی گیر با استفاده از روش های مختلف، این یون ها را حذف یا تغییر ماهیت داده و از بروز مشکلات ناشی از سختی آب جلوگیری می کند. مراحل کلی عملکرد انواع دستگاه سختی گیر به شرح زیر است:

1. ورودی آب سخت به دستگاه: آب خام که دارای میزان بالایی از املاح سخت است، از منبع ورودی وارد دستگاه سختی گیر می شود. این آب ممکن است از منابع مختلف مانند چاه، رودخانه، یا شبکه آب شهری تأمین شده باشد.
2. اعمال فرآیند سختی گیری (بسته به نوع دستگاه): دستگاه رسوب گیر می تواند از روش های مختلفی برای کاهش سختی آب استفاده کند که شامل موارد زیر است:
   • الف) سختی گیری با تعویض یونی (متداول ترین روش): در این روش، آب از میان بستر رزینی (معمولاً رزین های کاتیونی) عبور می کند. رزین های تبادل یونی یون های کلسیم و منیزیم را جذب کرده و به جای آن ها، یون های سدیم (Na⁺) یا هیدروژن (H⁺) آزاد می کنند. در نتیجه، آب خروجی دارای یون های سدیم یا هیدروژن است که باعث تشکیل رسوب نمی شود.
   • ب) سختی گیری با روشهای فیزیکی و شیمیایی
     • مدل الکترونیکی: با استفاده از میدان های الکترومغناطیسی، ساختار کریستالی یون های کلسیم و منیزیم را تغییر داده و از چسبیدن آن ها به سطوح جلوگیری می کند.
     • روش اسمز معکوس (RO): با استفاده از غشاهای نیمه تراوا، املاح سختی زا را از آب جدا کرده و آب تقریباً خالص تولید می کند.
     • سختی گیرهای شیمیایی: از مواد شیمیایی مانند فسفات ها یا کربنات سدیم برای جلوگیری از رسوب گذاری یون های سخت استفاده می کنند.
3. خروج آب نرم شده از دستگاه: آب تصفیه شده پس از فرآیند رسوبگیری، از دستگاه خارج شده و وارد سیستم های مصرفی مانند بویلرها، برج های خنک کننده، مبدل های حرارتی یا شبکه های لوله کشی خانگی و صنعتی می شود.
4. شست و شو و احیای دستگاه (در انواع خاصی از مدلها): در دستگاه هایی مانند سختی گیرهای رزینی، پس از مدتی که رزین اشباع از یون های سخت شد، باید احیا شود:
   • در این مرحله، محلول آب نمک (حاوی سدیم کلرید یا پتاسیم کلرید) از میان رزین عبور داده می شود.
   • رزین ها یون های کلسیم و منیزیم را آزاد کرده و مجدداً با یون های سدیم جایگزین می کنند.
   • پس از شست وشو، دستگاه آماده فعالیت مجدد خواهد بود.

اجزای دستگاه سختی گیر

تمام سختی گیرها، به طور کلی برای حذف یون‌های سختی ساز (کلسیم و منیزیم) از آب طراحی شده اند. اجزای اصلی مشترک این سیستم‌ها عبارتند از:

• مخزن اصلی: این مخزن محلی است که آب سخت وارد آن می شود. بسته به نوع سختی گیر، ممکن است این مخزن پر از رزین، فیلترهای مغناطیسی یا غشای مخصوص باشد. برای سختی گیرهای رزینی، مخزن محل قرارگیری رزین‌های تبادل یونی است. برای انواع دیگر مانند سختی گیرهای مغناطیسی، این مخزن شامل مواد یا الگوهایی است که میدان‌های مغناطیسی ایجاد می کنند.
• شیرهای ورودی و خروجی: برای کنترل جریان آب در ورودی و خروجی سیستم استفاده می شوند. این شیرها می توانند دستی یا خودکار باشند و وظیفه تنظیم جریان آب را بر عهده دارند.
• سیستم مانیتورینگ و نمایشگرها: این سیستم‌ها برای نمایش وضعیت دستگاه، مانند فشار آب، میزان سختی آب، یا وضعیت رزین‌ها و نیاز به شستشوی معکوس، طراحی می شوند. برخی از سیستم‌ها شامل نمایشگر دیجیتال یا صفحه نمایش برای آسان تر کردن نظارت بر عملکرد دستگاه هستند.
• فیلترهای پیش تصفیه: این فیلترها قبل از ورود آب به سختی گیر نصب می شوند و ذرات معلق و آلودگی‌ها را از آب حذف می کنند تا از آسیب رسیدن به رزین‌ها یا سایر بخش‌های سختی گیر جلوگیری کنند.
• سیستم‌های هواگیری: در برخی از سختی گیرها، به ویژه سیستم‌هایی که با فشار بالا کار می کنند، برای خارج کردن هوای موجود در سیستم از هواگیری استفاده می شود. این اجزا از تشکیل حباب‌ها و کاهش کارایی دستگاه جلوگیری می کنند.
• شیرهای اتوماتیک (شیرهای بای پس): معمولاً برای کنترل و تنظیم فرآیندهای شستشوی معکوس و یا تغییر جریان آب در سیستم‌های پیچیده تر استفاده می شوند. این شیرها می توانند به طور خودکار در زمان‌های خاص باز و بسته شوند.
• سیستم‌های ضد رسوب: در برخی دستگاه‌ها، از سیستم‌های ضد رسوب برای جلوگیری از تشکیل رسوبات اضافی در داخل سختی گیر استفاده می شود. این سیستم‌ها به ویژه در مناطقی با میزان بالای سختی آب کاربرد دارند.
• سیستم‌های ذخیره سازی نمک: برای سختی گیرهای رزینی که به شستشوی معکوس نیاز دارند، سیستم‌هایی برای ذخیره نمک (معمولاً سدیم کلراید) وجود دارد که در فرآیند ریجنریشن برای احیای رزین‌ها استفاده می شود.
• سیستم‌های دبی سنج: این سیستم‌ها برای اندازه گیری و نظارت بر دبی (جریان) آب در سیستم طراحی شده اند و به ویژه در سیستم‌های اتوماتیک برای تنظیم میزان تصفیه و عملکرد دستگاه کاربرد دارند.
• پایه‌ها و چرخ‌ها: برخی از سختی گیرها برای راحتی جابجایی یا نصب، دارای پایه‌ها و چرخ‌هایی هستند که امکان انتقال آسان دستگاه به محل موردنظر را فراهم می کنند.
• محفظه نمک و سیستم‌های تغذیه نمک: در سختی گیرهای رزینی، محفظه ای برای قرار دادن نمک وجود دارد که به طور خودکار نمک را برای احیاء وارد سیستم می کند. این سیستم‌ها برای تضمین عملکرد پایدار و مؤثر رزین‌ها ضروری هستند.
• سیستم‌های دمایی: در برخی از دستگاه‌ها، به ویژه در صنایع خاص، برای حفظ دمای بهینه عملکرد، ممکن است سیستم‌های سرمایشی یا گرمایشی برای کنترل دما در فرآیند تصفیه استفاده شود.
• فیلترهای کربنی (در برخی مدل‌ها): در بعضی از سختی گیرهای پیشرفته، فیلترهای کربنی برای حذف آلاینده‌ها و مواد آلی از آب استفاده می شوند. این فیلترها می توانند به همراه سختی گیرها عمل کنند و کیفیت کلی آب را بهبود دهند.

قیمت سختی گیر

قیمت دستگاه سختی گیر آب به عوامل مختلفی بستگی دارد که هر کدام می توانند بر هزینه نهایی آن تأثیر بگذارند.

1. ظرفیت و اندازه دستگاه
   • دبی آب (Flow Rate): میزان آبی که دستگاه می‌تواند در واحد زمان تصفیه کند (لیتر بر ساعت یا مترمکعب بر ساعت).
   • اندازه مخزن: حجم مخزن دستگاه بر اساس نیاز مصرفی (خانگی، صنعتی یا تجاری).
2. تکنولوژی به کار رفته
   • نوع فناوری: مثلاً سختی‌گیرهای مغناطیسی، الکترونیکی یا فیزیکی.
   • مواد و قطعات استفاده شده: کیفیت قطعات داخلی مانند آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی.
3. کاربرد دستگاه
   • مصارف خانگی: معمولاً قیمت پایین‌تر.
   • مصارف صنعتی: به دلیل ظرفیت بالاتر و مقاومت بیشتر، قیمت بالاتری دارند.
   • مصارف تجاری: مانند هتل‌ها یا رستوران‌ها که نیاز به دستگاه‌های با ظرفیت متوسط دارند.
4. برند و کشور سازنده
   • برندهای معتبر: معمولاً قیمت بالاتری دارند اما کیفیت و خدمات پس از فروش بهتری ارائه می‌دهند.
   • کشور سازنده: دستگاه‌های تولیدی در کشورهای با فناوری پیشرفته (مانند آلمان یا ژاپن) معمولاً گران‌تر هستند.
5. قابلیت‌های اضافی
   • سیستم کنترل هوشمند: مانند نمایشگر دیجیتال یا قابلیت اتصال به اینترنت.
   • سرویس و نگهداری: دستگاه‌هایی که نیاز به نگهداری کم‌تری دارند، ممکن است قیمت بالاتری داشته باشند.
6. نصب و راه‌اندازی
   • پیچیدگی نصب: دستگاه‌هایی که نیاز به نصب حرفه‌ای دارند، هزینه‌های اضافی ایجاد می‌کنند.
   • لوازم جانبی: مانند پمپ‌ها، فیلترهای اضافی یا اتصالات خاص.
7. گارانتی و خدمات پس از فروش
   • مدت گارانتی: هرچه گارانتی طولانی‌تر باشد، ممکن است قیمت دستگاه بالاتر باشد.
   • خدمات پس از فروش: برندهایی که خدمات بهتری ارائه می‌دهند، معمولاً قیمت بالاتری دارند.
8. شرایط بازار
   • نوسانات ارز: برای دستگاه‌های وارداتی، نرخ ارز تأثیر مستقیم بر قیمت دارد.
   • رقابت در بازار: در مناطق با رقابت بالا، قیمت‌ها ممکن است کاهش یابد.