چربی گیر

چربی گیر یک مخزن زیرزمینی یا زیر سینکی است که با ایجاد سکون و دادن فرصت خنک کاری به پساب چرب رستوران، آشپزخانه صنعتی، تالارها و هر مکانی که فاضلاب چرب تولید می نماید و شناورسازی روغن های خروجی باعث جداسازی چربی از پساب می گردد.

چربی گیر چیست؟

چربی گیر فاضلاب دستگاهی است که با ایجاد زمان ماند در جریان پساب، چربی، روغن و ذرات معلق را جدا می‌کند. این تجهیز در رستوران‌ها، آشپزخانه‌های صنعتی و صنایع غذایی نصب می‌شود تا از گرفتگی لوله‌ها، بوی نامطبوع و آسیب به سیستم‌های تصفیه جلوگیری کرده و راندمان شبکه فاضلاب را افزایش دهد.

کاربردهای چربی گیر

برخی از مهم ترین کاربردهای چربی گیرهای فاضلاب عبارتند از:

1. رستوران ها، فست فودها و آشپزخانه های صنعتی؛ این مکان ها به دلیل پخت وپز و شست وشوی ظروف، مقدار زیادی چربی و روغن وارد فاضلاب می کنند. چربی گیر از تجمع این مواد در لوله ها و ایجاد بوی نامطبوع جلوگیری می کند.
2. در کارخانه های تولید مواد غذایی مانند کارخانه های لبنی، روغن کشی، تولید سوسیس و کالباس و سایر فرآورده های گوشتی.
3. در هتل ها، مراکز اقامتی و مهمانسراها که حجم بالایی از پخت و پز و شستشو انجام می شود، چربی گیرها برای جلوگیری از انسداد فاضلاب ضروری هستند.
4. در پاساژها، مراکز تجاری و مجتمع هایی که دارای فودکورت یا رستوران هستند، نصب چربی گیر برای مدیریت فاضلاب چرب الزامی است.
5. در کارگاه های تعمیر موتور و ماشین آلات برای جداسازی روغن های صنعتی از فاضلاب.
6. در صنایع فلزی و مکانیکی بمنظور انجام فرآیندهای برش و روغن کاری فلزات، چربی گیرها برای جلوگیری از ورود روغن به فاضلاب استفاده می شوند.
7. در آشپزخانه ها و بخش های مختلف بیمارستان ها و مراکز درمانی که مواد چرب وارد فاضلاب می شود، چربی گیرها به حفظ بهداشت محیط کمک می کنند.
8. در پالایشگاه ها و صنایع نفت و گاز برای جلوگیری از ورود هیدروکربن های چرب به سیستم فاضلاب صنعتی.
9. در تصفیه خانه های فاضلاب؛ چربی گیرها به عنوان پیش تصفیه در قسمت ورودی نصب می شوند تا از آسیب به سیستم بیولوژیکی تصفیه جلوگیری کنند.

مزایای چربی گیر

مهمترین مزایای استفاده از دستگاه چربی گیر عبارتند از:

• جلوگیری از ورود چربیها از فاضلاب به منهولها و دیواره های چاه فاضلاب
• جلوگیری از پر شدن سریع چاه فاضلاب
• بالا بردن کارایی سپتیک تانک
• جلوگیری از هدر رفت پول کارفرما به جهت تخلیه هفتگی چاه فاضلاب
• استفاده جهت جداسازی اسیدهای چرب در داروسازی ها
• جلوگیری از انسداد لوله ها و فاضلاب: چربی ها و روغن های جامد شده باعث گرفتگی سیستم های تخلیه می شوند. چربی گیر با جداسازی این مواد، از مسدود شدن لوله ها جلوگیری می کند.
• کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری بواسطه جلوگیری از انسداد لوله ها و اتصالات و کاهش نیاز به لوله کشی، تخلیه دستی و تعمیرات پرهزینه.
• جلوگیری از بوی نامطبوع: تجمع چربی در لوله ها باعث فساد و تولید گازهای بدبو (مانند H₂S) می شود. چربی گیر با حذف چربی، بوی فاضلاب را کاهش می دهد.
• محافظت از محیط زیست: ورود چربی و روغن به فاضلاب شهری یا طبیعت، آلودگی آب های زیرزمینی و خاک را افزایش می دهد.
• بهبود عملکرد تصفیه خانه های فاضلاب: چربی زیاد، فرآیند تصفیه بیولوژیکی را مختل می کند. چربی گیر با کاهش بار آلاینده، کارایی سیستم تصفیه را افزایش می دهد.
• رعایت قوانین بهداشتی و زیست محیطی: در بسیاری از کشورها، نصب چربی گیر در رستوران ها و صنایع غذایی الزامی است و عدم استفاده از آن منجر به جریمه می شود.
• افزایش طول عمر سیستم فاضلاب: کاهش خوردگی و آسیب به لوله ها و پمپ ها به دلیل عدم تجمع چربی.
• چربی های جدا شده قابل بازیافت و استفاده در تولید سوخت زیستی یا صابون هستند.

ساختار چربی گیر فاضلاب

چربی گیرها بسته به نوع طراحی (ثقلی، CPI، DAF و غیره) ممکن است اجزای متفاوتی داشته باشند، اما در متداول ترین نوع آن ها یعنی چربی گیر ثقلی (Gravity Grease Trap) که در صنایع غذایی، رستوران ها و آشپزخانه های صنعتی کاربرد گسترده ای دارد، اجزای اصلی عبارت اند از:

1. بدنه
   مخزنی معمولاً از جنس پلی اتیلن، فایبرگلاس یا فلز گالوانیزه که وظیفه نگهداری جریان فاضلاب و فراهم کردن زمان ماند کافی برای جداسازی ثقلی چربی از آب را بر عهده دارد. طراحی این مخزن باید در برابر خوردگی مقاوم و کاملاً آب بند باشد.
2. ورودی
   لوله یا نازل ورودی به همراه پخش کننده جریان، که هدف از آن توزیع یکنواخت جریان فاضلاب در ابتدای مخزن و کاهش سرعت اولیه است تا از آشفتگی جریان و اختلاط چربی و آب جلوگیری شود.
3. دیوارک ها یا صفحات آرام ساز
   صفحات عمودی یا مورب که در مسیر جریان تعبیه می شوند و با کاهش سرعت و ایجاد مسیر زیگزاگی، باعث جداسازی بهتر ذرات سبک (چربی و روغن) در لایه های بالایی مخزن می شوند. در این قسمت میتوان با استفاده ازکینگ های مدیا سرعت رو کاهش و سطح و زمان خنک کاری را افزایش داد.
4. منطقه تجمع چربی
   ناحیه ای در قسمت فوقانی مخزن که چربی و روغن جدا شده در آن شناور می شوند. این قسمت معمولاً با طراحی خاص از خروج چربی به بخش خروجی جلوگیری می کند.
5. ناحیه تجمع مواد ته نشین
   در کف چربی گیر، محفظه ای برای ته نشینی ذرات جامد و مواد معلق سنگین طراحی شده تا مانع ورود این ذرات به خروجی شود.
6. خروجی
   سیستمی متشکل از لوله خروجی و بعضاً فیلتر یا شتر گلویی جهت جلوگیری از فرار چربی، که فقط اجازه عبور آب تصفیه شده را می دهد و مانع خروج چربی و مواد شناور به شبکه می گردد.
7. دریچه بازدید و تخلیه
   دریچه ای در بالای مخزن جهت بازدید، نمونه گیری و تخلیه چربی و لجن انباشته شده. این بخش باید کاملاً آب بند و مقاوم به فشار باشد.

در مدل های پیشرفته تر نظیر چربی گیر CPI یا DAF، اجزای مکانیکی مانند پدل های جمع کننده چربی، سیستم هوادهی، اسکرابر سطحی، موتور الکتریکی، و تابلو کنترل نیز افزوده می شود که عملکرد دستگاه را برای شرایط صنعتی بهینه می کند. با این حال، اصول عملکرد تمام این مدل ها بر پایه اختلاف چگالی بین چربی، آب و ذرات جامد استوار است.

روش کار چربی گیر رستوران

چربی گیر با تفاوت چگالی و کاهش سرعت جریان، چربی ها را از فاضلاب جدا می کند. مراحل اصلی:

1. جداسازی اولیه (در 3 ثانیه اول)؛ سبد دانه گیر ذرات درشت (غذا، مو، شن) را می گیرد که معمولاً ریلی است تا تمیزکردن آن آسان باشد.
2. کاهش سرعت جریان توسط بافل ورودی که جریان سریع فاضلاب را به سمت پایین هدایت می کند و بافل میانی که جریان را زیگزاگی می کند تا زمان ماند افزایش یابد.
3. جداسازی بر پایه چگالی که چربی های سبک روی آب شناور می شوند و در محفظه چربی جمع می شوند و لجن سنگین ته نشین شده و در کف چربی گیر می ماند در نتیجه آب تصفیه شده از وسط خارج می شود.
4. خروج آب پاک بدون چربی از مجرای بافل خروجی که لبه آن زیر آب است تا چربی های شناور نتوانند عبور کنند.
5. جمع آوری و تخلیه دوره ای چربی که دستی یا با اسکیمر خودکار جمع آوری می شوند و لجن که از طریق شیر تخلیه کف چربی گیر یا پمپ لجن کش خارج می گردد.

راهنمای خرید چربی گیر

بمنظور خرید یک دستگاه چربی گیر برای رستوران و یا آشپزخانه خود ضروری است مراحل زیر را طی نمائید. همچنین چنانچه می خواهید نقش تامین کننده و فروشنده را در این زمینه ایفا کنید ضروری است تمامی موارد زیر را به ترتیب طی نمائید.

• با مکانیزم عملکردش آشنا باشید.
• انواع مختلف آن را بشناسید.
• نحوه محاسبه ظرفیت حوضچه چربی را باید یاد بگیرید.
• ابعاد چربی گیر را دقیقا بدانید تا بمنظور تعیین مکان نصب تصمیم بگیرید.
• سایز لوله های خروجی از آشپزخانه و رستوران و ورودی به چاه جذبی یا اگوی شهری را دقیقا بدانید. در حقیقت سایز لوله کشی را در نقشه چربی گیر مد نظر قرار داده و جنس این لوله ها را نیز به تولید کننده اعلام نمائید تا ایشان بتواند دستگاهی را تحویل شما دهد که بهنگام نصب نیاز به اتصالات زیادی نداشته باشد.
• با نحوه نصب، راه اندازی و مراحل تمیزکاری و نگهداری سیستم چربی گیر در رستوران ها و مکانهای مختلفی که روغن زیاد در پساب آنها وجود دارد، آشنا باشید.
• قیمت انواع مختلف چربی گیرها اعم از فایبرگلاس، پلی اتیلن و بتونی را بدانید.
• نحوه تمیزکاری و برداشت روغن از روی این دستگاه همچنین زمان تعویض فیلترها را کامل بدانید. منظور از فیلتر در اینجا پکینگهای مدیا و سبد آشغالگیر می باشد.

اشتباهات رایج در خرید چربی گیر

در زمان انتخاب و خرید چربی گیر، برخی خطاهای متداول باعث کاهش راندمان و افزایش هزینه ها می شوند:

• انتخاب ظرفیت کمتر از نیاز واقعی که باعث پر شدن سریع و گرفتگی لوله ها می شود.
• بی توجهی به جنس بدنه؛ استفاده از متریال نامناسب در محیط های خورنده یا پرچرب، عمر دستگاه را کاهش می دهد.
• نصب غیراصولی و بدون تهویه که منجر به بوی نامطبوع و افت کارایی خواهد شد.
• عدم در نظر گرفتن هزینه های نگهداری و تخلیه؛ در برخی چربی گیرها سرویس دشوارتر است و هزینه بیشتری تحمیل می کند.

با پرهیز از این اشتباهات و انتخاب صحیح ظرفیت، جنس و روش نصب، چربی گیر سال ها بدون مشکل کار خواهد کرد.

محاسبه ظرفیت چربی گیر

برای طراحی و انتخاب صحیح چربی گیر ثقلی، یکی از نخستین گام ها، برآورد دقیق ظرفیت مورد نیاز است. این ظرفیت به عواملی مانند نوع کاربری (رستوران، آشپزخانه صنعتی، کشتارگاه، کارخانه روغن کشی و…)، میزان جریان فاضلاب، درصد چربی و الگوی مصرف بستگی دارد.

با این حال، یک اصل کلیدی در طراحی چربی گیرهای ثقلی، رعایت زمان ماند مناسب و کنترل سرعت عبور فاضلاب است تا امکان ته نشینی ذرات سنگین و صعود چربی به سطح فراهم شود. همچنین طبق استاندارد استفاده از چربی گیر کمتر از 1.5 مترمکعب کارایی حداکثری ندارد.

برای محاسبه حجم مورد نیاز چربی گیر، معمولاً از رابطه زیر استفاده می شود:

V = Q × t

• V: حجم مفید چربی گیر (لیتر یا مترمکعب)
• Q: دبی جریان فاضلاب (لیتر در دقیقه یا مترمکعب در ساعت)
• t: زمان ماند مؤثر (بین 30 تا 60 دقیقه)

مثال: اگر دبی خروجی یک رستوران برابر 1.5 مترمکعب در ساعت و زمان ماند 45 دقیقه باشد:

1.5 (m³/h) × 0.75 (h) = 1.125 مترمکعب

با افزودن ضریب اطمینان، ظرفیت نهایی چربی گیر در این مثال بین 1.5 تا 2 مترمکعب تعیین می شود.

تخمین دبی فاضلاب بر اساس نوع کاربری

• رستوران کوچک (تا 50 پرس در روز): 0.5 تا 1 مترمکعب در روز
• آشپزخانه صنعتی متوسط: 1 تا 2 مترمکعب در روز
• کترینگ بزرگ یا کارخانه فرآوری غذا: بالای 3 مترمکعب در روز

با تبدیل این حجم روزانه به دبی ساعتی و اعمال زمان ماند مناسب، می توان ظرفیت دقیق تری برای چربی گیر انتخاب کرد. نکات کلیدی که در تعیین ظرفیت چربی گیر می بایست مد نظر قرار گیرد به شرح زیر است:

• پیش بینی رشد مصرف و طراحی با ضریب اطمینان
• افزایش زمان ماند در فاضلاب های با درصد چربی بالا
• در نظر گرفتن مجموع خروجی چند سینک یا بخش در یک سیستم

همچنین برای محاسبه ظرفیت چربی گیر فایبرگلاس آشپزخانه های صنعتی، با توجه به ظرفیت رستوران می توان از جدول زیر برای محاسبه ظرفیت مورد نیاز استفاده کرد:

استانداردها و الزامات قانونی چربی گیر

1. مقررات ملی ساختمان (مبحث 16): فاضلاب آشپزخانه مکان های عمومی مانند رستوران و هتل باید پیش از ورود به شبکه بهداشتی از چربی گیر عبور کند؛ برای مصارف خانگی الزامی ندارد. این الزام در اجرای اخذ پروانه و تأیید نقشه های تأسیسات نیز ملاک عمل شهرداری هاست.
2. استانداردهای خروجی پساب (سازمان حفاظت محیط زیست): حداکثر مجاز روغن و چربی (O&G) در پساب خروجی معمولاً 10mg/L است (هم برای آب های سطحی، هم چاه جاذب و آبیاری). رعایت این حدود به همراه BOD/COD و سایر پارامترها الزامی است.
3. الزامات بهداشت محیط (وزارت بهداشت):
   • در اماکنی مانند رستوران، کافه تریا، نانوایی، هتل، بیمارستان و آشپزخانه کارخانه ها، نصب چربی گیر بنا به نظر مراجع آب وفاضلاب الزامی است. فاضلاب سرویس های بهداشتی نباید وارد چربی گیر شود.
   • افزودن آب سرد برای خنک کردن فاضلاب داخل چربی گیر ممنوع است. توصیه شده حداقل ظرفیت 400 گالن (حدودا 1514 لیتر) در نظر گرفته شود و محل نصب ترجیحاً خارج از فضای فرآوری غذا باشد تا دسترسی برای سرویس آسان شود.
4. نظارت بهره بردار آب و فاضلاب: رعایت استانداردهای تخلیه تحت نظارت آبفا/محیط زیست است و ممکن است ضوابط محلی سخت گیرانه تری وضع شود؛ قبل از بهره برداری، هماهنگی با شرکت آب وفاضلاب منطقه ضروری است.

نصب دستگاه چربی گیر

نصب اصولی چربی گیر، نقش کلیدی در عملکرد درست، افزایش طول عمر و پیشگیری از انتشار بوی نامطبوع دارد. برای نصب صحیح، ابتدا باید چاله ای بزرگ تر از ابعاد دستگاه (حداقل 30 سانتی متر فضای آزاد از هر طرف) حفر شود و کف آن کاملاً تراز و مقاوم باشد. در مدل های فایبرگلاس مدفون، دیوارچینی با مصالح مقاوم و اجرای دال بتنی محافظ در محل های پرتردد ضروری است.

دستگاه باید کاملاً افقی نصب شود و لوله ورودی بالاتر از خروجی قرار گیرد تا جداسازی چربی به درستی انجام شود. اتصالات معمولاً فلنج فلزی هستند، اما امکان استفاده از پلیکا یا کوپلینگ پلیمری هم وجود دارد. نصب سبد دانه گیر در ورودی برای جلوگیری از ورود ذرات درشت توصیه می شود.

برای دفع گازهای متصاعد، باید یک لوله تهویه از بالاترین نقطه چربی گیر به فضای آزاد یا پشت بام متصل گردد. در نصب های داخل ساختمان نیز تعبیه کف شور برای جمع آوری آب های سطحی الزامی است.

در پایان، تست نهایی نشتی، تراز بودن و جریان صحیح لوله ها فراموش نشود. اگر از پمپ تخلیه استفاده می شود، محل نصب و سکوی آن باید به درستی طراحی شده باشد. همچنین دسترسی راحت به دریچه بازدید برای تخلیه دوره ای دستگاه اهمیت دارد.

مراحل تمیزکاری چربی گیر

یکی از مهم‌ترین عوامل در کارایی و طول عمر چربی گیر فاضلاب، انجام سرویس و تخلیه منظم آن است. معیار اصلی در تعیین زمان شستشو «قانون 25%» است؛ یعنی هر زمان که مجموع لایه چربی سطحی و لجن ته‌نشین به بیش از یک‌چهارم عمق مخزن برسد، دستگاه باید تخلیه شود. البته این بازه بسته به ظرفیت و میزان مصرف متفاوت است:

• در چربی گیرهای زیرسینکی کوچک معمولاً هر 7 تا 10 روز یک‌بار
• در چربی گیر رستورانی متوسط حدود هر 30 تا 45 روز
• در مدل‌های صنعتی بزرگ دفنی حتی هر دو تا سه ماه یک‌بار کافی است.

روند تمیزکاری چربی گیر

1. خنک شدن چربی: ابتدا مطمئن شوید که دمای آب داخل چربی گیر پایین آمده و چربی ها در سطح شناور شده اند.
2. باز کردن دریچه بازدید: با استفاده از آچار یا میله، درب منهول را باز کرده و مراقب باشید به واشرهای آب بند آسیب نزنید.
3. تخلیه چربی های سطحی: با کمک دستگاه مکنده یا وکیوم، چربی های شناور را خارج کنید تا به دیواره ها نچسبند.
4. تخلیه فاضلاب و پسماند جامد: پس از چربی ها، باقی مانده فاضلاب و ذرات غذایی را هم تخلیه کنید. در این مرحله، نباید هیچ آب جدیدی وارد دستگاه شود.
5. پاک سازی دیواره ها: با استفاده از اسکرابر یا خراشنده، چربی های چسبیده به درب، دیواره و گوشه های مخزن را جدا کنید.
6. شست وشوی نهایی: با آب گرم، صابون و برس فلزی، تمام سطوح داخلی چربی گیر را شسته و سپس با آب تمیز آب کشی کنید.
7. بررسی انسداد خروجی: برای اطمینان از تخلیه صحیح، یک گالن آب داخل سینک بریزید. در صورت عدم تخلیه، ممکن است مسیر خروجی مسدود شده باشد.
8. بستن مجدد چربی گیر: پس از تمیزکاری کامل، تمام اجزا را در جای خود قرار دهید و از آب بندی درب مطمئن شوید.
9. دفع ضایعات: چربی و پسماندها را در کیسه زباله مخصوص بسته بندی و دفع کنید. در صورت امکان، آنها را تحویل سیستم جمع آوری زباله دهید.

قیمت چربی گیر

قیمت چربی گیر از 75.000.000 ریال برای مدلهای زیر سینکی در پایین ترین کیفیت آغاز و تا 20.000.000.000 ریال برای چربی گیرهای پالایشگاهی ادامه دارد. پارامترهای تاثیرگذار در قیمت چربی گیر عبارتند از:

• ظرفیت بالاتر؛ قیمت بالاتر
• جنس بدنه؛ استیل بالاترین و بتنی کمترین قیمت
• کیفیت مواد اولیه؛ رابطه مستقیمی با قیمت دارد.
• برخورداری یا عدم استفاده از سبد دانه گیر یا آشغالگیر
• دفنی بودن نیز باعث بالا رفتن قیمت چربیگیر می شود.
• نوع خدمات پشتیبانی و میزان گارانتی ارائه شده توسط تولید کننده
• هزینه حمل و نقل تاثیر اندکی در قیمت چربی گیر دارد.

حجم چربی گیر	قیمت چربی گیر به میلیون تومان
زیر سینکی	11
200 لیتر	16.5
500 لیتر	18.7
1 مترمکعب	26.4
1.5 مترمکعب	35.2
2 مترمکعب	47.3
2.5 مترمکعب	55
3 مترمکعب	60.5
4 مترمکعب	77
5 مترمکعب	99
6 مترمکعب	110
7 مترمکعب	121
8 مترمکعب	143
9 مترمکعب	154
10 مترمکعب	181.5

با توجه به تغییر مداوم قیمت مواد اولیه و نوسان قیمت چربی گیرها، برای دریافت لیست قیمت بروز حتما با کارشناس فروش تماس بگیرید. همچنین چنانچه ظرفیت چربی گیری که نیاز دارید در جدول فوق وجود ندارد با شماره های شرکت تماس بگیرید.

انواع چربی گیر فاضلاب

چربی گیرها براساس نحوه عملکرد، محل نصب و جنس ساخت در انواع مختلفی دسته بندی می شوند. در ادامه، رایج ترین انواع گریس تراپ ها را به صورت حرفه ای و یکپارچه معرفی می کنم:

• چربی گیر ثقلی:
  ساده ترین و پرکاربردترین مدل که با استفاده از اختلاف وزن میان آب و چربی، مواد روغنی را در سطح شناور و جدا می کند. مناسب برای رستوران ها، فست فودها و کترینگ ها.
• چربی گیر DAF:
  در این مدل، با تزریق هوای محلول به فاضلاب، چربی و ذرات معلق به صورت فشرده به سطح آب رانده می شوند و با کفاب گیر جدا می گردند. مناسب برای صنایع غذایی، لبنی، پتروشیمی و کشتارگاه ها.
• چربی گیر زیرسینکی:
  در ابعاد کوچک ساخته می شود و مستقیماً زیر سینک یا در فضای آشپزخانه نصب می شود. مناسب برای رستوران ها یا مغازه هایی با فضای محدود.
• نمونه های دفنی:
  در خارج از ساختمان و معمولاً در حیاط یا فضای باز نصب می شود. این مدل دارای ظرفیت بالا و مناسب برای پروژه های بزرگ است.

جنس بدنه چربی گیر

چربی گیرها بسته به جنس بدنه، محل نصب و شرایط پروژه به انواع مختلفی تقسیم می شوند. انتخاب نوع مناسب، تأثیر مستقیم بر دوام، بازده و هزینه تمام شده دارد.

• چربی گیر پلی اتیلن
  چربی گیر پلی اتیلن ساخته شده از پلی اتیلن سنگین (HDPE)، مقاوم در برابر خوردگی، اسیدها و چربی هاست. وزن سبک، حمل آسان و مناسب برای دفن یا نصب در فضاهای محدود از مزایای این مدل بوده و بهترین گزینه برای رستوران ها و آشپزخانه های شهری می باشد.
• چربی گیر فایبرگلاس
  جنس بدنه چربی گیر فایبرگلاس ترکیبی از رزین و الیاف شیشه بوده و دارای وزن پایین و مقاومت مکانیکی بالایی است. نسبت به پلی اتیلن، قابل سفارشی تر و در ابعاد بزرگ تر قابل ساخت است. مناسب برای پروژه های صنعتی یا نیمه صنعتی.
• گریس تراپ استیل
  بدنه ای از فولاد ضد زنگ با طول عمر بالا، قابل استفاده در صنایع غذایی و دارویی که استانداردهای بهداشتی سخت گیرانه دارند. گران ترین نوع چربی گیر اما با کم ترین نیاز به نگهداری.
• چربی گیر بتنی
  مناسب پروژه های با دبی بسیار بالا مانند کشتارگاه ها یا کارخانه های بزرگ. مقاوم در برابر ضربه و فشار خاک، اما سنگین، پرهزینه در نصب و کم تر قابل جابجایی.
• چربی گیر زیر سینکی
  کوچک، سبک و قابل نصب در زیر سینک ظرفشویی صنعتی رستورانی یا خانگی. مناسب استفاده محدود یا موقت، با ظرفیت پایین. برای حذف جزئی چربی پیش از ورود به سیستم لوله کشی.